با افزایش سن، از انعطاف پذیریِ دیسک بین مهره ای کم می شود؛ اصطلاحا دیسک دچار دژنراسیون می شود. حرکات تکرار شونده ستون فقرات(خم شدن و چرخش) در گذر زمان، سبب ایجاد تَرَک های ریزی در غلاف فیبروزی محیطی دیسک می شود؛ این اتفاق در اکثر افراد مشکلی ایجاد نمی کند.
فاکتورهای خطرِ مهم در فتق دیسک بین مهره ای:
در افراد با فاکتورهای خطر، ترَک های ایجاد شده وسیع تر شده و هسته ژلاتینی مرکز دیسک به سمت آن فشار بیشتری وارد می کند، که در نهایت سبب برجستگی، فتق و یا پارگی دیسک می شود. در فتق دیسک بین مهره ای، تحریک رشته های عصبی(ریشه اعصاب نخاعی) و ایجاد درد، ممکن است به علت فشار مکانیکیِ مستقیم، متاثر از فتق هسته دیسک باشد، و یا در اثر تحریک شیمیایی ناشی از آن.
dramir.md@
