کاربردهای اصلی تست ورزش بالینی شامل این موارد است:
1.کاربرد تشخیصی(مثلا تشخیص وجود بیماری یا پاسخ غیرنرمال فیزیولوژیک)؛
2.کاربرد پروگنوستیک یا تعیین پیش آگهی(مثلا احتمال خطر حوادث ناگوار)؛
3.ارزیابی پاسخ فیزیولوژیک به ورزش(مثلا پاسخ فشارخون به ورزش و تعیین حداکثر ظرفیت ورزشی) می باشد.
شایعترین کاربرد تشخیصی تست بالینی ورزش، ارزیابی علائم پیشنهاد دهنده بیماری ایسکمیک قلب یا همان بیماری عروقی قلب است. شواهد فعلی، انجام تست ورزش بالینی(با یا بدون تصویربرداری) را بشکل معمول برای تشخیص این مشکل قلبی، در افراد بدون علامت با احتمال پیش از تستِ کم/خیلی کم، و نیز افراد با احتمال بالای بیماری ایسکمیک قلب پیش از تست، بر اساس سن، جنس و علائم، توصیه نمی کند.
dramir.md@
همه افراد بالغ 18 تا 65 ساله باید 5 روز در هفته در فعالیت بدنی هوازی با شدت متوسط، با مدت زمان هر جلسه 30 دقیقه(بشکل مداوم، یا در دوره های منقسمِ حداقل 10 دقیقه ای و مجموعا 30 دقیقه)، و یا 3 روز در هفته در فعالیت بدنی شدید با مدت زمان هر جلسه 20 دقیقه شرکت کنند.
(ترکیبی از ورزش با شدت متوسط و بالا که به اهداف توصیه شده برسد نیز فعالیت بدنی صحیح در نظر گرفته می شود)
همه افراد بالغ باید حداقل 2 بار در هفته، فعالیتهایی را جهت حفظ یا افزایش قدرت و استقامت عضلانی انجام دهند.
بدلیل ارتباط دوز - پاسخ بین فعالیت فیزیکی و سلامتی، افرادی که قصد بهبود بیشتر آمادگی جسمانی، کاهش خطر بیماریهای مزمن و پیشگیری از افزایش وزن غیر سالم را دارند، ممکن است از افزایش حداقل میزان فعالیتهای توصیه شده، نفع ببرند.
@dramir.md
فواید اصلی فعالیت بدنی منظم/ فعالیت ورزشی شامل موارد زیر است:
سایر فواید عبارتست از: کاهش اضطراب و افسردگی، بهتر شدن عملکرد شناختی، بهتر شدن عملکرد بدنی و استقلال در سالمندان، افزایش احساس تندرستی، افزایش عملکرد فعالیت شغلی/ تفریحی/ ورزشی، کاهش خطر افتادن در سالمندان، پیشگیری یا تخفیف محدودیتهای حرکتی در سالمندان و درمان موثر برای بسیاری از بیماریهای مزمن.
@dramir.md
روماتیسم مفصلی، یک بیماری مزمن، سیستمیک، التهابی و خود ایمن، با علت ناشناخته است، که در آن پاسخ التهابی، به شکل موضعی، منجر به التهاب پوشش داخلِ مفصلی(اصطلاحاً سینوویت)، آسیب غضروف مفصلی و رباط های حمایت کنندۀ مفصل، و احتمالاً فرسایش استخوانی می شود.
در روماتیسم مفصلی، درگیری مفاصل بدن اغلب به شکل قرینه اتفاق می افتد؛ به این معنی که اگر مفاصل بین انگشتی دست راست شما درگیر باشد، احتمالا همان مفاصل در دست چپ شما هم درگیر است، و این یک راه کمک تشخیصی برای پزشک شماست. بیماری معمولاً مفاصل کوچک بین انگشتان دست، مچ دست و زانو را تحت تأثیر قرار می دهد، اما می تواند سایر بافت ها و اندام های سراسر بدن از جمله ریه ها، قلب و چشم ها را نیز درگیر کند.
مهمترین فاکتورهای خطری که با بروز روماتیسم مفصلی مرتبط دانسته اند، شامل سن(بالای 50 سال)، جنس مونث، استعداد ژنتیکی، کشیدن سیگار، چاقی و رژیم غذایی ناسالم است.
علائم در روماتیسم مفصلی می تواند خفیف تا شدید باشد؛ مهم این است که فرد علائم خود را نادیده نگیرد، حتی اگر آن ها بیایند و بروند. مهمترین علائمی که در روماتیسم مفصلی دیده می شود شامل درد/تورم/خشکی در بیش از یک مفصل، بد شکلی و محدودیت در عملکرد حرکتی مفصل، خستگی مفرط، ضعف جسمانی، از دست دادن تودۀ عضلانی و افزایش چربی بدنی، کاهش اشتها و در مواردی تب خفیف است. روماتیسم مفصلی با افزایش خطر پوکی استخوان، و به طور مشخصی با خطر افزایش یافتۀ بیماری های قلبی عروقی که به شکل اولیه نتیجه تصلب شرایین تسریع شده است، همراه است.
تشخیص در روماتیسم مفصلی بر پایۀ مجموعه ای از نشانه ها و معاینات بالینی، تست های آزمایشگاهی مختلف و یافته های تصویربرداری گذاشته می شود.
@dramir.md
آرتروز مفصلی شایعترین بیماری مزمنِ درگیر کننده مفاصل بدن است؛ یک بیماریِ موضعی پیشرونده و فرساینده که اغلب افراد مُسن را درگیر می کند، هر چند می تواند در همه سنین در افراد بالغ رخ دهد. مفصل جایی است که دو استخوان به هم می رسد و غضروف مفصلی بافت پوششیِ محافظی است که انتهای استخوان ها را می پوشاند. در آرتروز مفصلی، غضروف مفصلی در اثر علل متفاوتی دچار فرسایش شده و شکسته می شود. این امر سببِ کاهش فضای مفصلی، تماس و سایش استخوان های داخل مفصلی رویِ هم و بروز علائم بیماری می گردد.
بیشترین مفاصلی که در آرتروز مفصلی می تواند درگیر شود، شامل مفاصل انگشتان دست و پا، مچ دست، لگن، زانو، شانه و مفاصل بین مهره ای است.
ادامه نوشته
